Ουράνιες και επίγειες χάρες και χαρές.

Όσοι ασχολούνται με την αστρονομία συστηματικά και παρατηρούν με τα τηλεσκόπιά τους τον ουρανό από την ύπαιθρο, αργά ή γρήγορα συνειδητοποιούν ότι αυτή τους η ενασχόληση βελτιώνει όχι μόνο τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τα ουράνια σώματα αλλά και τα επίγεια.Θέλω να πω ότι σταδιακά ο παρατηρητής του ουρανού γίνεται και παρατηρητής της Γης. Φαινόμενα και δραστηριότητες που προηγουμένως τον άφηναν ίσως αδιάφορο, τώρα περνούν στο προσκήνιο και συμπληρώνουν με την ομορφιά τους την απόλαυση που προσφέρει ένα βράδυ κάτω από τα άστρα. Μπορεί κανείς να απαριθμήσει διάφορες τέτοιες εκδηλώσεις και φαινόμενα, όπως το κελάηδημα των πουλιών της νύχτας, το θρόϊσμα των φύλλων και το δροσερό άγγιγμα του αέρα το καλοκαίρι, τα διάφορα μικρά πλάσματα της νύχτας που έρχονται απρόσκλητα και τρομάζουν αρχικά τους αφοσιωμένους εξερευνητές του αστρικού κόσμου, αλλά και τις μυρωδιές και τους θορύβους της φύσης τα χαράματα, την αίσθηση που προκαλεί το χιόνι και το κρύο το χειμώνα, όταν προσπαθεί κανείς να συμφιλιώσει μέσα του την ανάγκη για τη ζέστη του σπιτιού του με την επιθυμία να απολαύσει λίγο ακόμη τον διάφανο ουρανό, και πολλά άλλα χαρακτηριστικά που μόνον όσοι κάθονται αργά μέχρι τα χαράματα μπορούν να γίνουν σιωπηλοί μάρτυρές τους. Ένας κόσμος θαυμαστός αλλά κρυμμένος μέσα στο σκοτάδι της νύχτας που αποκαλύπτεται σε όσους απαρνιούνται τη χαλάρωση του κρεβατιού αλλά και τις σειρήνες της τηλεοπτικής πραγματικότητας προκειμένου να τον ανακαλύψουν και να τον εκτιμήσουν.